Anhydryt

Nazwa „anhydryt” z języka greckiego i wzięła się od słowa „anhydros” czyli „bezwodny”. Określa się nią zarówno minerał, będący siarczanem wapnia, jak i monomineralną skałę osadową, o której mówi się też po prostu „gips bez wody”.

Opisywana substancja okazuje się zwykle niebieskoszara, choć przybiera także kolor kremowy lub biały. Wykorzystuje się ją nie tylko w budownictwie i przemyśle cementowym, ale także w jubilerstwie.

Skały anhydrytu tworzy prawie sam minerał o tej nazwie. W stanie naturalnym można ją odnaleźć między innymi w Stanach Zjednoczonych (obszary: Teksas, Nowy Meksyk, Luizjana oraz Dakota Południowa), Szwajcarii, Włoszech czy Kanadzie (Ontario).

Jeśli zaś chodzi o polskie ziemie, występuje w pobliżu Lwówka Śląskiego, Kłodawy oraz Lubania. W budownictwie anhydryt bardzo często stosuje się zamiennie z gipsem.

Wykorzystuje się go do okładzin, tynków oraz posadzek. Przydaje się też do płuczek wiertniczych.

Co ciekawe, mimo swych właściwości, może mieć również znaczenie kolekcjonerskie i być używany jako kamień ozdobny przy wytwarzaniu biżuterii.